کاش قلبم درد پنهانی نداشت………
چهره ام هرگز پریشانی نداشت……..
کــــاش برگ آخر تقویم عشق……
خبر از یک روز بارانی نداشت…..
کاش می شد راه سخت عشق را…..
بی خطر پیمود و قربانی نداشت…..
کاش میشد عشق را تفسیر کرد…..
دست و پای عشق را زنجیر کرد…..
عشق یعنے دل بلرزد
تا کہ نامش میبرے
عشق یعنے درد یارت
را بہ جانت میخرے
عشق یعنے مے بنوشے
دم بہ دم از جام او
سرو خود را بشکنے
تا سر بہ پایش آورے
غمی به پهنای آسمان ابری روبرویم
دردی به سنگین روزگار سیاهم
بغضی که راه نفسهایم را بسته است
و اکنون سوزش چشمانم خطی از اشک و تنهایی بدون هیچ سنگ صبوری
فکـر میکنیـم بدتـرین درد ؛
از دسـت دادن ِ کسـیه که دوستـش داریم !
امـا …. حقیقـت اینه که :
از دست دادن ِ خــودمـون ،
و از یــاد بردن ِ اینکه کـی هستیـم ! و چقدر ارزش داریم ….
گـاهی وقتــها خیلــی دردنــاک تـره …
یادتون باشه ...حسادت یه دوست..... از رقابت دشمن بدتره!!
از حســــــــادت سایــــــز دور کمـــــــر تا حســـــــادت به اندازه پشــــــت پلک…
امــــــــا…
عذاب آورتریــــــــن حسادتمــــــــان وقتـــــــی است که دل میبندیــــــــم
دل به یه مــــــــرد که میبندیم
دیگـــــــه تاب نداریم صدایـــی جز ما ، نگاهــــی جز ما و دستایــی به جز دستای خودمـــون
اصلا هــــــــر چیــــــــزی جز خــــــــودمــــــــون از هزارفرسخیش رد بشــــــــه
ای کــــــــاش لال شود ، کــــــــور شود ، یا اصلا بمیرد " رقیــــــــب
سخت است...!!! کوه دردباشی ودیگران... به آرامش ظاهرت حسادت کنند...!!
به صـــــدای رعــــد و برق حسادت میکنم....
آسمــــان چـــه راحت دردش را فریــــاد میزنــد.....
